|
|
Post by Sunset on Aug 26, 2013 18:17:17 GMT
De kleine bonte merrie stapte rustig door het gras. De puntige rotsen gaven haar schaduw. Ze was er bijna, bij de Wooden Bridge. Voor de houten brug bleef ze staan. De planken waren niet veilig, haar instinct zei haar dat ze er niet over heen moest gaan. Maar ze wilde er over heen, ze wilde verder. Voorzichtig zette ze een hoefje op de eerste plank. Langzaam zette ze meer gewicht op de hoef, waarna ze haar andere voorbeen op de plank zette. Toen sprong ze snel naar de volgende planken en rende snel de brug over. Toen ze bijna aan het eind van de brug was brak echter de plank en viel Sunset is het water. Ze werd meteen meegetrokken door de stroming en ging kopje onder. De rivier was nog best diep, zeker voor een kleine pony zoals zij. Toen ze een steen vond onder haar hoeven zette ze zich af en kwam met haar voorbenen op de kant terecht. Ze trok zichzelf aan land en schudde haar hoofd. Hoe kreeg ze het nou voor elkaar om in de rivier te vallen?
-Open!- |
|
|
|
Post by Odysseus on Aug 26, 2013 18:47:31 GMT
he doesn't play by rules 170 sunset D e Meadows was wat betreft Odysseus een van de mooiste gebieden uit Chimorea. Rustig draafde de zwartbonte hengst door het gebied, een regelmatig tempo houdend. Hij was onderhand alweer diep in gedachten verzonken, zijn gedachtes dwaalden de laatste tijd telkens uit naar de nieuwe kudde. Die hij misschien op wilde gaan zetten, als hij wist hoe hij dat aan zou moeten pakken. Een zucht rolde over zijn lippen toen hij de geur opving van een ander paard, een onbekend paard. Zoveel behoefte aan gezelschap had hij op het moment niet. Toch versnelde het bonte paard zijn pas een beetje en draafde in de richting van de geur.
Na een aantal minuten draven werd de geur steeds sterker, tot hij enkele meters verwijderd was van een kleine bonte merrie. Rustig ging hij over in stap, met een zelfverzekerde en ietwat arrogante houding kwam hij dichterbij. Het viel hem op dat de vacht van de pony doorweekt was, vermoedelijk was ze in de rivier gevallen. 'Lekker gezwommen?' Een spottende grijns sierde zijn lippen.
|
|
TABLE BY TRINITY @ PLEASE DON'T STEAL |
|
|
|
Post by Sunset on Aug 26, 2013 18:56:34 GMT
Een zwart bonte hengst kwam aan draven, en toen hij haar zag veranderde zijn houding in zelfverzekerd en arrogant. Sunset schudde zich uit, maar er bleef nog altijd wat water achter in haar manen. Ook de sokken op haar hoeven waren doorweekt en drupten water op het gras. 'Lekker gezwommen?' Sunset keek op naar het paard. Een spottende grijns stond op zijn gezicht. Sunset keek onzeker naar de grond, maar richtte haar blik toen meteen weer op de hengst voor haar. Ze was een makkelijke prooi voor hem als ze onderdanig en onzeker zou gaan doen. Tja, ze was eigenlijk ook onderdanig en onzeker, maar met de laatste jaren was ze daar een beetje over heen gekomen. Ze was dus niet van plan om die voortgang te laten verpesten door een hengst die toevallig langskwam! "Heerlijk gezwommen. Alleen kies ik zelf graag de momenten uit." zei ze kalm terug. Waarschijnlijk had de hengst geen antwoord terug verwacht, en zeker niet zo'n antwoord. Sunset hief haar hoofdje iets, maar niet zo dat ze dominant leek. De zon scheen op haar zwart witte vacht, zodat die al begon te drogen. "Misschien moet je ook gaan zwemmen? Zo koud is het niet hoor." ze wist niet waar ze het lef vandaan haalde, waar was ze in godsnaam mee bezig? Sunset slikte en zette een paar passen weg van de hengst.
|
|
|
|
Post by Odysseus on Aug 26, 2013 19:14:43 GMT
he doesn't play by rules 153 Sunset H et verbaasde Odysseus dat de bonte merrie überhaupt antwoord gaf, de pony zag er ontzettend onzeker uit. Zoals ze onzeker naar de grond had gekeken. Maar de bonte pony hief haar hoofd en richtte haar blik op de hengst. 'Heerlijk gezwommen. Alleen kies ik zelf graag de momenten uit.' Haar stem klonk kalm. 'Misschien moet je ook gaan zwemmen? Zo koud is het niet hoor.' De hengst fronste, hoewel de glimlach op zijn gezicht bleef terwijl hij opmerkt dat de pony een paar passen wegzette. Odysseus liet de glimlach verdwijnen en legde zijn oren in zijn nek. 'Niet bang dat je verdrinkt, kleintje?' Hij sprak de woorden stuk voor stuk spottend uit. Met een chagrijnige, arrogante blik nam hij de pony in zich op. Hoewel hij momenteel niet zoveel behoefte had om te vechten, wist hij dat als het zover zou komen. Het hem niet veel moeite zou kosten om te winnen.
|
|
TABLE BY TRINITY @ PLEASE DON'T STEAL |
|
|
|
Post by Sunset on Aug 27, 2013 11:38:47 GMT
Meteen wilde ze dat ze haar mond had gehouden. Dan was ze maar een makkelijke prooi, maar ze moest geen paarden gaan uitdagen. Toch bleef de hengst tegenover haar glimlachen, en ze wist dat ze een fout had gemaakt door weg te lopen. Hoe dan ook, ze had al lang duidelijk gemaakt dat ze onzeker was. Ze was nou een maal een makkelijke prooi. 'Niet bang dat je verdrinkt, kleintje?' de woorden klonken spottend en Sunset zag de blik van de hengst veranderen. Chagrijnig en arrogant zag ze zijn ogen over haar heen gaan. Maar hij zag er niet uit alsof hij haar zo maar zou aanvallen. Sunset draaide haar toch redelijk onzeker naar achter. Even wilde ze iets terugzeggen, maar besloot dat toch niet te doen.
|
|
|
|
Post by Odysseus on Aug 27, 2013 14:19:02 GMT
he doesn't play by rules 144 sunset D e merrie draaide naar achter, het leek erop of ze wat terug wilde gaan zeggen. Maar deed dit niet. De pony zag er onzeker uit en het zou onzinnig zijn haar zomaar aan te vallen. Dus wachtte Odysseus nog maar even af, wie weet zou het vechten nog komen. Maar misschien zou het niet eens nodig zijn. 'Hoe heet je?' De vraag kwam vrijwel uit het niets, het was niet dat hij er echt interesse in had. Het was een ding dat Seus wel vaker vroeg aan eventuele slachtoffers, hoewel hij er nooit echt een reden voor had. Een kort moment wierp hij nog een blik op de pony, maar wendde zijn blik al snel weer af naar het landschap. Hij had nou eenmaal niet veel interesse in het bonte dier. Ze zag eruit als een 'goede' pony, iets wat Odysseus niet echt lag.
|
|
TABLE BY TRINITY @ PLEASE DON'T STEAL |
|
