|
|
Post by Odysseus on Aug 30, 2013 16:48:04 GMT
he doesn't play by rules 298 Sky E en zwartbonte hengst draafde langzaam en op zijn hoede over het ongelijke pad, het was een warme lentedag. De schaduwen van de Spiky Rocks vielen verkoelend op zijn vacht, het was niet het meest ideale landschap. Gezien het gevaar van de puntige uitsteeksel van de rotsen, maar het was wel ontzettend verkoelend op zo'n warme dag. Odysseus wist dat de kans dat hij een kudde tegenkwam vrij groot was, iets wat hem op het moment niet deerde. In ieder geval niet zo erg als normaal. Seus was niet echt een paard dat gemakkelijk in de omgang was, hij was vooral niet de makkelijkste in nabijheid van de zogenaamde 'goede' paarden. Die verdomde goedzakken die denken dat zij zoveel beter waren dan de 'slechte' paarden.. De gedachte was al meerdere malen door zijn hoofd geschoten, als hij een paard tegen zou komen. Dan moest het niet zo'n loyaal, lief beest zijn. Nee absoluut niet. Hij schudde zijn hoofd, dit was niet bepaalt de beste situatie om in gedachten verzonken door te draven. De kans dat hij dan zou vallen, was groot.
Dus bleef de hengst alert naar de grond staren, zijn oren draaiden in de richting van elk geluid dat hij hoorde. Met gelijkmatige, ietwat langzame, passen draafde hij door. De nabijheid van een ander paard viel hem dan ook vrijwel meteen op, de geur drong zijn neus binnen. Het paard was hem onbekend, anders had hij de geur wel herkend. Zonder dat hij het echt wilde versnelde zijn pas, uit een soort automatisme. Met elke stap die hij zette, werd de geur sterker. Het silhouet van een paard werd zichtbaar. Odysseus hield halt, afwachtend naar de reactie van het paard. Als deze gewoon om zou draaien, zou dat hem enorm veel moeite schelen. Vooral als het zo'n goedzak was.
|
|
TABLE BY TRINITY @ PLEASE DON'T STEAL |
|
Sky
Sky Stars 
Posts: 4 
|
Post by Sky on Sept 2, 2013 13:17:43 GMT
The Sky is like... my mood, my personality mare 4 Sky Star mare E en hoefslag raasde als donder een heuvel af, vervolgens weer een harde rots op, en weer een harde rots af. Een angstaanjagende gegrinnik ketste als het geluid van onweer van de rotsen af, terwijl de hazelnoot bruine ogen haast kwaadaardig ronddwaalden over het gebied, over de horizon. Sky was weggesneakt uit de kudde, en was in enkele seconden veranderd in... in wat ze vroeger was geweest, wat ze was gewrden door de pesterijen, de onzekerheden van haar 'vorige leven'... De palomino draaide zich om, terwijl de geur van een hengst steeds duidelijker in haar neus prikte. Met de oren ver in haar hals draaide ze zich om, haar ogen zochten het silhouet van de hengst, en met zekere, ruime passen stapte de merrie op hem af. Bluffen kon nooit kwaad, was haar ingegoten. Altijd. 'Zozo, en, met iwe heb ik de eer?' |
|
Sometimes its nice, beautifull and light
But sometimes its dark and scary TABLE BY TRINITY @ PLEASE DON'T STEAL |
|
|
|
Post by Odysseus on Sept 2, 2013 14:44:48 GMT
he doesn't play by rules 129 sky 'Z ozo, en, met wie heb ik de eer?' Met zekere passen was de merrie op hem afgestapt, haar oren lagen plat in haar nek. Een licht spottende glimlach vormden rond Odysseus' lippen terwijl hij haar rustig in zich op nam. De merrie had een mooie palomino vacht en hazelnoot bruine ogen. Rustig gunde Seus zich de tijd om na te denken over zijn volgende woorden. 'Odysseus tot je dienst. En wie is deze dame?' Er lag een valse ondertoon in zijn stem, zoals vrijwel altijd. De hengst had ook gewoon om kunnen draaien en weg kunnen lopen, vooral gezien het feit dat hij niet bepaalt behoefte had aan gezelschap. Maar dat zou gezien worden als een kenmerk van zwakte, een ding waar Seus absoluut een hekel aan had.
OOC; Sorry flut :c
|
|
TABLE BY TRINITY @ PLEASE DON'T STEAL |
|
